Het regent reünies in deze herfst. Anderhalve week terug stond het herenigde Crowded House nog in Vorst en vorige vrijdag was het de beurt aan Kula Shaker in de iets minder omvangrijke maar bijzonder gezellige rotonde van de Botanique. Het leidt geen twijfel dat een gebrek aan interesse voor het nieuwe project van zanger Crispian Mills (The Jeevas) grotendeels de aanleiding moet geweest zijn tot het opnieuw bij elkaar roepen van zijn vroeger groepje Kula Shaker. Inmiddels al tien jaar geleden luisterde iedereen toch met verbazing naar hun debuutalbum “K” dat naast wat heftige sixties pop en rock ook de kruisbestuiving aanging met Indische muziek. Bescheiden radiohits als “Tattva” en “Govinda” konden dankzij hun psychedelische inslag en geestesverruimend effect bij beluistering in een gemiddelde koffieshop de omzet meteen gevoelig doen dalen. In ’99 verscheen hun tweede plaat die het zowel qua klasse als succes flink moest afleggen tegenover hun debuut. Nog datzelfde jaar waren ze het hele rockgroep gedoe beu en kondigden ze hun split aan. Niet eens het beste maar wel het belangrijkste wapenfeit van de groep was op dat moment de Joe South cover “Hush” (ook bekend in de versie van Deep Purple). Dit jaar knutselden ze dan “Strangefolk” in elkaar in de hoop dat er zowel oude als nieuwe interesse voor de groep zou worden aangewakkerd. Ondanks 8 jaar ertussen is de groep alvast trouw gebleven aan hun geluid en stijl. Ook hun uitstekende live reputatie kwam gelukkig ongeschonden uit die lange winterslaap want in het openingstrio “Hey dude”, “Under the hammer” en (weldra) nieuwe singel “Out on the highway” laaide het oude vuur onverminderd weer op. De ruim 200 aanwezigen konden zich verkneukelen aan een loepzuiver geluid waarbij vooral het knappe gitaarwerk van Mills voortreffelijk uit de verf kwam. De synchronisatie die door deze man aan de dag wordt gelegd om stem en alle gitaarpartijen perfect in elkaar te laten lopen is verbluffend; zelfs een tamboerijn of een stukje mondharmonica tussendoor behoort ook tot de mogelijkheden. U moet het zien om het te geloven! De ganse groep speelde overigens zéér compact en hield zich onder leiding van Mills getrouw aan de gekende versies. Ook al leent de muziek zich tot lange zijsprongetjes; de groep liet er zich niet toe verleiden.
Dat Kula Shaker niet zomaar inhaakt op een ver verleden maar meteen op de proppen komt met een boeiende nieuwe plaat getuigt van een herwonnen vertrouwen. Dat het concert zich met nieuwe songs ook nog eens van zijn sterkste kant liet zien was een verrassing: “Die for love”, "Second sight", het reeds eerder vermelde “Out on the highway” en vooral “Hurricane season” zinderen ook nu nog na. Wat het oudere werk betreft waren het vooral de songs van “K” (“303”, “Tattva” en “Jerry was here”) die best werden gesmaakt. Hun tweede plaat “Peasants, pigs and astronauts” vonden we wat onderbelicht met slechts twee bijdragen: het ‘flower power’ getinte “Shower your love” en het als een hooglied onthaalde “Great Hosannah”.
Het zou de groep wel eens zuur kunnen opbreken dat ze 8 jaar geleden het licht uitdeden net toen hun ster rijzende was. Het valt af te wachten of in het huidige muzieklandschap de aandacht voor Kula Shaker opnieuw kan aangezwengeld worden zoniet kraait er weldra geen haan meer over hun uitstekende nieuwe plaat en dit voortreffelijk concert. Zonde!
No comments:
Post a Comment