Een lucky shot was het vorige zondag – luttele minuten na de
aankondiging ervan even de sociale media gecheckt – om een kaartje te
bemachtigen voor het verrassingsconcert van Intergalactic Lovers op de Gentse feesten (Charlatan, 17/7, 22:00).
De groep lost binnenkort een derde plaat en hervat na bijna 2 jaar thuis zitten
weldra het toeren. Daar moest dus vooraf voor ge-try-out worden en de keus viel op de Gentse Charlatan waar, we
schatten, een goede 200 gelukkigen de groep afgelopen maandag warm ontvingen.
Behalve de reeds geloste singel “Between the lines” passeerden nog een handvol
nieuwe nummers uit het in september te verwachten “Exhale” die wel boeiend
genoeg klonken maar bij eerste kennismaking vanzelfsprekend niet de impact hadden
van een “Delay” of “Islands”, songs die inmiddels het aura van een classic
hebben. Bij dit soort concerten presenteren groepen zich doorgaans niet altijd
op hun best maar is er wel die onweerstaanbare aantrekkingskracht van spannende
nieuwsgierigheid. Hoe zullen de nieuwe songs gedijen tussen de oude (?), hier
en daar – jawel, ook in de Charlatan - valt al eens een drumslag verkeerd, er
is wat nervositeit voelbaar en misschien wel het belangrijkste: worden nieuwe
horizonten verkent en valt dat mee? Voor dat laatste kunnen we na maandag formeel
zijn: stijlmatig gaat Intergalactic Lovers door op het gekende pad. Hun wat
dromerige sound blijft geheel intact. Wel kregen we de indruk dat Lara
Chedraoui nog meer gegroeid is als
frontvrouw. Het zingen en zich tegelijk naar het publiek richten ging in de
Charlatan schijnbaar nog meer vanzelf dan voorheen. De goesting van de groep,
met Chedraoui als middelpunt, om zich opnieuw aan publiek te laten horen was ontegensprekelijk
70 minuten lang voelbaar. Een try-out dus die in alle opzichten geruststelde
voor de officiële terugkeer op Pukkelpop volgende maand en nadien in de
Europese zalen.
Met Delv!s
(Boomtown, 18/7, 22:30) is er naast Selah Sue voor onze contreien hier een
tweede – ditmaal mannelijke – vaandeldrager van funk en soul opgestaan. En daar
zijn we, afgaande op wat de man ons voorschotelde op het grote podium van de
Kouter eergisteren, erg tevreden mee. In de spaarzame singels die tot dusver
van Delv!s waren verschenen was al een groot talent te ontwaren maar live, met
swingende band achter zich (die drummer!), komt deze Niels Delvaux pas echt ten
volle tot zijn recht. Van het zopas verschenen mini-album “No ending” haalde
zowat alles de setlist in Gent. Het wat mechanische albumgeluid kreeg op de
Kouter met behulp van levend volk echter wel poten en oren wat deze Delv!s dichter
bij old school funk bracht dan bij het
gemiddelde hitparadevoer dat ook op de benen mikt. De cathyness van songs als “Come my way” en “Sunday interlude” sloot daarbij mooi aan bij het betere werk van Jamiroquai. Dat een gretig plein dit
gaandeweg alsmaar enthousiaster omarmde dinsdagavond bevestigde voor ons eens
te meer dat het nog al niet “Noar de wuppe” is.
No comments:
Post a Comment