Het zal u niet ontgaan zijn dat we hier vorig jaar de Editors alle mogelijke lof hebben toegezwaaid. Hun (2e)plaat “An end has a start” ligt – voor mocht het ooit nodig zijn – samen met wat andere attributen permanent vertrekkenklaar naar dat onbewoond eiland en ook de herinnering aan dat Pinkpop concert koesteren we dagelijks. Op de recent verschenen nieuwe CD “In this light and on this evening” horen we een groep die niet voor de gemakkelijkste weg kiest (lees: een herhaling van de voorgangers) wat op zich weer alle lof verdient. Over de singel “Papillon” zijn we er nog niet uit of we nu het origineel dan wel de akoestische (StuBru)versie op ons eindejaarslijstje moeten zetten en terwijl onze tickets voor het aprilconcert van volgend jaar hier al op de schouw staan (en de rest “as we speak” aan het uitverkopen is) waren we – of wat had u anders gedacht - afgelopen weekend ook in een volgelopen Vorst-Nationaal present.
Er is trouwens overduidelijk sprake van een Editors hype de laatste weken. “Papillon” kwam uit het niets op 1 binnen in de ultratop, de nieuwe cd staat al 4 weken netjes in de top drie van best verkochte albums geparkeerd en de groep dook – in de aanloop naar een vol Vorst - vorige donderdag ook op in de Laatste Show. Veel intuïtie is hier niet nodig om te stellen dat het slechts een kwestie van maanden is eer de groep toetreedt tot de eredivisie van de rockmuziek. Het concert dat nogal dreigend werd aangevat met het titelnummer van hun jongste cd zou deze voorspelling gaandeweg alleen maar sterker maken. Maar schijnbaar toch bewust van een stijlbreuk op die laatste plaat (de gitaren ingeruild voor synthesizers) koos de groep er echter in de beginfase van het concert voor om het accent vooral te leggen op ouder werk. Alleen het fraaie “You don’t know love” dat vooral naar het einde toe mooi open bloeide vormde een uitzondering. Met “An end has a start”, “Bullets”, “Bones” en een imposant “The racing rats” waren hoogtepunten in het eerste halfuur al niet meer op één hand te tellen. Deze publiekslievelingen waren het perfecte glijmiddel voor nieuw werk als “The big exit” en “The Boxer”, nummers die zich ongelooflijk op hun gemak zouden voelen op een oude Depeche Mode plaat en daarmee een haast verloren gewaande sound van ruim twee decennia geleden terug nieuw leven inblazen. Ze waren echter in die mate tegengesteld aan wat voorafging dat de al stevig op en neer hossende massa op het middenplein plots tot stilstand kwam. Meer van dat had het concert in een dipje doen belanden maar de groep stak met “You are fading” plots weer een vertrouwd tandje bij. Onder de indruk van de overweldigende publieksrespons kwam Tom Smith, een man waarvoor het begrip charisma is uitgevonden, tussen de nummers niet verder dan een beleefd “Thank you” terwijl naast hem bassist Russel Leetch meerdere malen stond te applaudisseren voor het publiek. Met “Bricks and mortar” en “Eat raw meat” (met tekstflarden op het LED scherm geprojecteerd) hield de groep de ware troeven van hun nieuwe plaat opvallend lang achter de hand. Beide nummers gaan zonder twijfel een toekomst als vaste waarde tijdens Editors-concerten tegemoet.
Doordat de groep tijdens deze toer nog zalen aandoet van een veel kleinere grootte dan Vorst was de podiumproductie eerder bescheiden opgevat. Maar het sobere licht (aan slechts 4 rails boven de groep opgehangen) en een LED muur volstonden ruimschoots voor een groep die werkelijk alles in huis heeft dat ze zelfs met een bureaulamp in het Antwerpse sportpaleis een schitterend concert zou kunnen geven. Mochten we al een blog hebben gehad in 1983 dan zouden we iets gelijkaardigs hebben geschreven over een al even gepassioneerd viertal uit Dublin. Om de vergelijking door te trekken: het was op het middenplein in Vorst helemaal “Sunday bloody Sunday” voor “Smokers outside the hospital doors” en “I will follow” voor slotnummer “Papillon”.
Dit was voor de Editors het geslaagde toelatingsexamen – met grote onderscheiding! - voor de sportpaleizen van deze wereld.
Extraatje: "Papillon" (Laatste Show, 5/11/09)
No comments:
Post a Comment