Monumenten zijn er niet om te besmeuren. Zo zouden we Raymond, ook al waren we nooit uitgesproken fans van de man, doorheen de jaren nooit zijn afgevallen. Tuurlijk waren we in onze ontluikende muziekliefhebberij als prille tiener – zelfs ook jonger – te vangen voor de boodschap van “Je veux l’amour” en het fiere “Vlaanderen boven” maar tegen het door Tien Om Te Zien in de vaart der volkeren opgestuwde “Liefde voor muziek” hadden we het wel gehad. In onze concertijver van de voorbije jaren was de drang om een concert van de man mee te pikken dan ook verre van voelbaar aanwezig. Achteromkijkend konden we door met een Nekka nacht passage van een paar jaar terug en een avondje Van Het Groenewoud in een met dronken studenten volgestouwde concerttent op het Gentse Sint-Pietersplein begin jaren ’90. Over geen van beide gelegenheden willen we voor de overlevering hier trouwens iets nalaten.
Onder de titel “Bijna volwassen” stond Raymond zaterdag laatstleden in het Sleidingse cultuurcentrum geprogrammeerd, wat ons - zo dichtbij - een niet te missen opportuniteit leek om de man met zijn omvangrijke oeuvre toch nog eens mee te pikken. Geruggensteund door 4 begeleiders, waaronder zoon Leander, wandelde Raymond iets over achten met rustige tred het podium op. Met de gastheer aankijkend tegen de kaap van 65 en in de context van een theater hadden we het rock-’n-roll gehalte van een avond als deze vooraf nogal laag ingeschat. Desondanks omgorde Raymond al snel zijn mooie Fender Stratocaster voor een op een klassieke rock riff gebaseerd “Maria”. De zaal werd aangemaand in te vallen, wat zo vroeg op de avond nog niet unisono het geval was in Evergem. Verrast waren we trouwens om Raymond alle gitaarpartijen voor zijn rekening te zien nemen. Dat daar met een batterij effect-pedaaltjes naast hem wat behendigheid bij komt kijken dwong alleen maar extra respect af. Het vakmanschap en de “liefde voor muziek” (nog niet het nummer) gulpte al snel overvloedig de zaal in. Geen begeleider die zich niet in positieve zin liet opmerken ook. Oud Kids-drummer Cesar Janssens legde een heerlijke fond waarop ook de Hammond van Pieter Van Bogaert een ware streling voor het oor was terwijl ondertussen netjes gedoseerd een greep publieksfavorieten de revue passeerden. In deel 1 stak een ware hattrick voor ons met “Goeimorgen ouwe rotkop” uit zijn laatste, krols met Hammond en Raymond op z’n Nile Rodgers in “Jezus was sexy” en instemmend mee gemompeld door een ruime meerderheid in het cultuurcentrum: “Er gaat niets boven seks”. De zaterdagavondmis was nog niet koud in Sleidinge en een halve tribune van het lokale cultuurcentrum zat al met rode oortjes. Tijdens de pauze kon via een mandje vooraan het podium verzoekjes worden aangevraagd voor het 2e deel, een kans die velen uit de zaal niet lieten voorbijgaan. Onze “Brussels by night” hebben we helaas niet horen voorbijkomen maar “Twee meisjes” en zelfs de zwoele “Cha Cha Cha” gingen er ook bij ons in als koek. Vooral het eerste, steevast de bovenste in Radio 1’s lijst van vaderlandse liederen, was om door een ringetje te halen, niet in het minst door Raymond’s sterke solo op gitaar. Toen Raymond aan de bissen was beland, met daarin een geslaagde poging om Sleidinge aan het dansen te krijgen (Komaan met dat lijf”), waren we bijna anderhalf uur kris kras langsheen tal van muziekstromingen gefietst (pop, rock, reggea, chanson, jazz, gospel, cha cha cha, noemt u er zelf ook nog maar een paar…) en iedere keer klonk het als onvervalste Raymond Van Het Groenewoud!
Niet dat we ons na afloop schuldig voelden maar voor deze "bijna volwassene" uit Schaarbeek hadden we misschien toch al eens eerder een avondje moeten vrij maken.
No comments:
Post a Comment