Sinds vorige donderdag was zowat elke Gentse zaal van enige
omvang tot gisteren gereserveerd om tomorrow’s
music now te brengen, zoals de affiche van het festival al enkele weken in
het straatbeeld van Gent beloofde. Met inmiddels drie dagen (voorheen 2), nu al
11 locaties en maar liefst 72 bands zit er alvast in cijfers gestage groei in
het Gentse showcase-festival GLIMPS. Enig nadeel is dat het grote aanbod van
één avond noodgedwongen herleid dient te worden tot slechts 3 concerten. Meer
is wegens overlappende uur schema’s en de wandelafstanden tussen de locaties een
pak minder comfortabel. Mocht de organisatie nog hogere ambities koesteren zal
de noodzakelijke volgende stap ook zijn om op zijn minst één (BBC) getipte muzikale
smaakmaker voor het volgende kalenderjaar naar de Arteveldestad te kunnen halen
én zoals het een showcasefestival zou betamen best geafficheerd voor dat de BBC zijn longlist prijsgeeft
natuurlijk.
Het in Nederland al 2 jaar waanzinnig populaire Will and The People mocht voor ons de
spits afbijten in de Handelsbeurs. In amper 2 nummers tijd hadden we het gevoel
in onze bermuda op het strand te staan. Pop en ska werden vermengd alsof The Police
op mysterieuze wijze uit onze popencyclopedie waren geschrapt. Reken daarbij
een viertal dat overduidelijk al flink wat live- en festivalkilometers in de
benen heeft en een mens vroeg zich de ganse geoliede set af wat deze Britten in
godsnaam verloren hadden op een showcasefestival. Wellicht staan ze op dit punt
in hun bestaan om te bewijzen dat ze meer zijn dan die hapklare (Hollandse)
toevalstreffer “Lying in the morning sun”, het carnavalsmoment dat ook in de
Handelsbeurs hun set mocht afsluiten en de zaal goedgemutst het Glimps parcours
verder instuurde.
Het Belgische Hydrogen
Sea kon, daar zullen de StuBru hitjes wellicht niet vreemd aan zijn, op erg
veel belangstelling rekenen in de prachtige Myra zaal van het Conservatorium.
Die liep nagenoeg helemaal vol voor 40 minuten feeërieke pop die raakvlakken
vertoonde met Hooverphonic, Björk en The XX. Een batterij loops en effecten moesten het live geluid van de nodige body voorzien maar dat bleek voor onze
oren wat onvoldoende te zijn. Ook de (wat té opvallend) in gordijnenstof
gestoken zangeres Birsen Uçar legde qua toonhoogte weinig variatie aan de dag.
Nochtans onderstrepen “Only oleanders” en het erg sterke “Wear out” de klasse van
dit Brusselse duo zeker. Door het wat kille live-geluid bleven wij jammer
genoeg toch een beetje op onze honger zitten.
In het 2 straten verder gelegen Gouvernement stoomden de
Vox-versterkers alvast ietsje meer voor het Britse viertal dat zich The 45’s laat noemen. Alhoewel met z’n
vieren draait alles overduidelijk rond zanger en gitarist Tom Hamilton-Hughes.
Deze jonge snaak – we schatten hem maximum 18 – lijkt bezeten van sixties rhythm en blues en gooit zich op een podium met de verbetenheid van een bloedhond op de openingsdag van het nieuwe
jachtseizoen. Bijster origineel was wat The 45’s op Glimps brachten allerminst,
met verwijzingen naar The Beatles en enkele covers van The Small Faces en Chuck
Berry’s “Johnny be good” deden ze zelfs geen enkele moeite daar een veilige
boog rond te maken. In het laatste nummer moesten we (on)gewild denken aan de
jonge Michael J. Fox/ Marty Mc Fly uit “Back to the future” die hetzelfde
nummer na een knetterende solo voor een verbaasd publiek eindigde met de
woorden “I guess you guys aren’t ready fort this yet… but your kids are gonna
love it”. Dat punt waren we gisteren toch al ver voorbij toen dat halfuurtje
onversneden Brit-rock aan zijn einde kwam. Als The Strypes er concurrentie
bijkrijgen zal het van deze snaken komen.
Met een uitdovende kerstmarkt om de hoek spoelden we dit genietbare
showcase maal met een Glühwein door. Op naar de volgende editie!
No comments:
Post a Comment