Thursday, October 20, 2016

Ben Harper and The Innocent Criminals Vorst/Brussel 18/10/16

Ben Harper volgden we de voorbije 2 decennia met wisselende interesse. Zijn eclectische mix van stijlen leverde al tal van boeiende platen op (en daarbij rekenen we zeker ook zijn laatste “Call it what it is”) maar zorgde er live, met lange jams, al eens voor dat we niet altijd een aanrollende geeuw konden onderdrukken. Onze laatste ontmoeting, daterende van 2013, toen de Californiër in het gezelschap van mondharmonica speler Charlie Musselwhite op TW Classic te gast was naar aanleiding van hun gezamenlijke plaat “Get up”, smaakte echter nog eens naar meer en ziedaar: eergisteren stapten we het hoofdstedelijke Vorst-Nationaal binnen voor een avondje Harper en zijn Innocent Criminals.
Terwijl we via sociale nieuwsmedia een gijzeling in een nabijgelegen supermarkt oppikten teleporteerde de muziek van voorprogramma The Jack Moves ons naar het New York van de seventies. De stem van Zee Desmondes was Bee Gee-proof en de songs sloten naadloos aan op de jonge Hall and Oates. Iemand vergat die discobal in gang te draaien om het sfeergevoel helemaal te optimaliseren maar ook zonder dat was dit één van de verfrissendste voorprogramma’s die we de laatste jaren hebben opgepikt. 24 uur na de feiten zijn we al verknocht aan hun titelloos debuut dat reeds vorig jaar op de wereld werd losgelaten. Zo snel kan het gaan.
Harper heeft een lange en hechte band met ons land die teruggaat naar zijn begindagen. De eerste grote podia waar Harper op mocht aantreden staan hier immers bij ons en dat is de man, getuige zijn hartverwarmend dankwoord aan het einde van de avond waarin hij zelfs het vergane Rock Torhout vernoemde, nog lang niet vergeten. Een handvol passages daar en nadien enkel nog in Werchter zorgden al die tijd voor een gestage publieksaangroei die hem eergisteren oog in oog bracht met een halfvol Vorst. Niet slecht voor een man die het qua radiobelangstelling in ons land vooral moet hebben van onze Waalse vrienden bij Classic 21.
Met het soort applaus dat we normaal gewoon zijn van een Werchter tent werd Harper in Vorst ontvangen. De toewijding waarmee zijn publiek steevast op post blijft was er blindelings van af te leiden. Haast extatisch werd het wanneer in openingsnummer “Oppression” al een eerste solo spot werd gewijd aan de immer sympathieke percussionist Leon Mobley, één van de vijf smaakmakers die van deze Criminals een te duchten begeleidingsband maken. Dat over “Diamonds on the inside” een sluier van Dylan’s “I shall be released” hing vonden wij geen schande evenmin dat “In the colors”, “Shine” en “Finding our way” muzikaal schatplichtig zijn aan alles wat op de weg van New Orleans tot Jamaica ligt. Ondanks hun geëngageerde gelaagdheid blazen ze ook een soort zomers optimisme een concertzaal binnen waar een mens blijgezind van wordt. Harper wijdde enkele platen aan deze Criminals maar hield voor het merendeel van wat het menu in Vorst haalde toch de focus op zijn solowerk. De som der delen – Harper en deze 5 Criminals – deden echter tal van songs uit zijn vroegere platen (“Faded”, “Fight for you mind”, het verrassende “Excuse Me Mr.”) in Vorst boven zichzelf uitstijgen. Een hogedrukgebied vol spelplezier was ruim twee uur lang niet uit het holle Vorst-Nationaal te verdrijven waarna Ben Harper in de bissen in zijn eentje moeiteloos de immense zaal verkleinde voor een kampvuurmoment pur sang met “Waiting on an angel” (uit zijn debuut “Welcome tot he cruel world”). Dat ook voorprogramma The Jack Moves nog mee het overrompelende applaus in ontvangst mocht nemen in de staart van het concert strekt Harper tot eer. Hij haalde het talentvolle jonge grut het podium terug op voor een verdienstelijke versie van de Bowie en Queen hit “Under pressure”.
Aan beide zijden van het podium stonden enkele microfoons opgesteld die ons deden vermoeden dat er in Vorst een opnameband meeliep. Een fantastisch concert als dit laat zich immers makkelijk omzetten in een al even fantastische – en hopelijk toekomstige - live plaat dachten we al die tijd.

No comments: