LED ZEPPELIN (met vader of zoon Bonham, daar gaan we niet moeilijk over doen)
U2 (bij voorkeur anno
1983, omdat ze daar van “festivallen” ook een belangrijke live discipline
hebben gemaakt)
THE SMITHS (hier anno
’87, ze waren geboekt voor T/W maar hadden aan splitten een moeilijk te negeren
excuus om er niet bij te zijn, Echo & The Bunnymen vulden het gat)
THE CLASH (Joe
Strummer moet hiervoor absoluut uit de doden herrijzen, wat hebben we te weinig
van deze band kunnen genieten…)
PAUL McCARTNEY (van
The Beatles is er te weinig goede “live-overlevering”, Macca hield op een
podium waardig de erfenis in handen)
THIN LIZZY (ook hier
moet er een herrijzenis aan te pas komen: zonder Phil Lynott moeten ze er niet
aan beginnen, bovendien eisen we de volledige classic line-up van 1978
Lynott-Downey-Robertson-Gorham)
PEARL JAM (geen
duizend bommen en granaten: gewoon rock’n’roll van de betere festivalsoort,
Eddie Vedder op Beaujolais is altijd goed)
OASIS (anno 2009;
eindelijk live op hun best en dan splitten ze…)
BRUCE SPRINGSTEEN (tja,
een droomfestival zonder hem kan ik me niet…euh… dromen)
STEVIE RAY VAUGHAN (als
Vaughan toch zou passen, bel dan maar Hendrix)
DAVID BOWIE (als échte
kameleon mag hij de gedaante zelf kiezen)
FATAL FLOWERS (Hup
Holland Hup! Dé groep van boven de moerdijk waarvan we al jaren stiekem naar
een reünie verlangen)
KEVIN McDERMOTT ORCHESTRA (geen kat die dit kent, juist daarom!)
PAUL WELLER (akoestisch
in de Werchter Marquee-tent of met The Jam anno 1981)
THE POLICE (in hun
begindagen)
NOORDKAAP (dat al die hierboven kunnen zeggen: “Rare jongens die Belgen”)
NOORDKAAP (dat al die hierboven kunnen zeggen: “Rare jongens die Belgen”)
No comments:
Post a Comment