Monday, November 13, 2017

The Mission De Casino/ Sint-Niklaas 10/11/17

Een groep waarvan zijn voornaamste successen verankerd liggen in de jaren tachtig is vandaag moeilijk nog relevant te noemen. Ook het verleden van Wayne Hussey en co bij een vroeger hoofdstuk van de Sisters Of Mercy is hen al die tijd – méér dan hen lief is wellicht - blijven achtervolgen. De eerste man die we voor het station in Sint-Niklaas tegen kwamen op weg naar De Casino had trouwens veelbetekenend een Sisters T-shirt aan. De groep is op 2 onderbrekingen na sinds hun hoogdagen verder platen blijven uitbrengen én toeren. De grote zalen van weleer hebben inmiddels wel plaats gemaakt voor bescheidenere locaties zoals De Casino waar hoe dan ook de devote aanhang – waarvan enkelen zelfs overgekomen uit Engeland! - opnieuw present tekende voor een concert dat de dertigste verjaardag van de groep markeerde. ‘Est. 1986’ zagen we dan ook prominent verschijnen op alles wat te vinden was aan de merchandising stand.
In het voorprogramma troffen we Department S aan, een groep die vooral bekend staat om het nummer “Is Vic there?” dat hier ten lande de befaamde ‘New Wave Club Classics’-compilaties en daardoor ook heel wat fuiven haalde. De actieve periode van de groep gaat terug naar begin jaren tachtig waardoor in dat opzicht Department S als support voor The Mission zeker niet slecht gecast was. Nog meer dan bij The Mission voelde je echter de gedateerdheid van hun muziek en het feit dat alles wat ze doen (tussen ska en punk in) door tal van anderen na hen beter is gedaan. Met hun podiumverschijning mee voelde dit Department S en het in de set tot achteraan opgespaarde “Is Vic there?” dan ook vooral aan als een leuk anachronisme. Niet meer dan dat.
Met 2 nummers van het in 1988 uitgebrachte “Children” (“Tower of strength” en “Beyond the pale”) ging The Mission verrassend sterk van start. Op de drummer na is de bezetting uit die tijd overigens weer helemaal op post. Frontman Wayne Hussey werd in Sint-Niklaas dus geflankeerd door Craig Adams en Simon Hinkler waarmee de eighties klankleur van de groep maximaal in ere kon worden hersteld. Sterker nog: de groep klonk zuiverder dan wat er in onze herinnering was overgebleven van een doortocht in de Gentse Vooruit medio ‘88. Ronduit fantastisch was het van debuut “God’s own medicine” geplukte “And the dance goes on”. Gitaren vlochten zich heerlijk rond elkander en Hussey’s stem stak daar met gepaste galm bovenuit. Met een openingskwartier als dit was voldoende krediet opgebouwd om ook wat minder werk (“Afterglow”, “Heat”) er nadien voor lief bij te nemen al zaten de ware classics gelukkig nooit ver weg gestopt (“Severina”, “Butterfly on a wheel”).  Musicologen hebben het testament van The Mission wellicht al lang opgemaakt. Hoe goed de heren ook proberen verder te doen voor de fans die op post zijn gebleven, wellicht zullen songs van recentere datum (uit “Another fall from grace”) daar niet meer aan toegevoegd worden. Hun actuele verdienste is vooral van niet te storen in een live set en dat deden ze ook niet. Een akkefietje met Hussey’s microfoon die omviel door een crowdsurfende fan zorgde ervoor dat na “Wasteland” en met ruim een uur gespeeld de groep prompt in de coulissen dook. Na afloop hoorden we dat de frontman zich eerst wou verontschuldigen aan de omstaanders alvorens het concert verder te zetten. Dat daarmee de opperbeste sfeer waarin de avond aan het verlopen was en het goede tempo een knauw hadden gekregen voelde je in het verdere verloop. Met op kop van de dubbele bisbeurt het best aardige “Evangelina” en verderop ook een leuke Elvis cover (“Can’t help falling in love”) duurde het toch tot slotnummers “Marian” (eindelijk de Sisters) en “Deliverance” alvorens de groep het dipje terug te boven was.
Voor een groep die vooral nog zijn verleden als troef voor de toekomst heeft bracht The Mission het er lang niet slecht vanaf in Sint-Niklaas. Af te meten aan de geestdrift van de groep, als ook aan de lengte van het concert (bijna 2 uur), kunnen nu al plannen worden gemaakt voor de volgende lustrum tour. Enkel die adoratie op de voorste rijen wat meer in bedwang houden en dat wordt opnieuw een verjaardagsconcert om naar uit te kijken.

No comments: