De nieuwe plaat en de fan-reviews op de site deden veel goeds van de avond verwachten maar deze verwachtingen werden niet ingelost. Les 1: hecht niet te veel belang aan fan-reviews die bol staan van de woorden "awesome". Les 2: hoge verwachtingen voor een Toto konsert anno 2006 zijn als luisteren naar een weerbericht in putje winter: temperaturen van boven de 20 worden nu eenmaal niet voorspeld.
De groep gaf de aftrap met een fel 'Falling in between' gevolgd door het al even nieuwe 'King of the world'. De sound was "a point" maar deed bij ons het vermoeden rijzen dat de backings op band meeliepen. Een kleine afknapper zo vroeg al in de set! Lukather haalde 'Pamela' van stal maar met Kimball achter de microfoon was de 'Joseph Williams-touch'(= originele zanger) van de song flink de nek omgewrongen. Gelukkig herpakten ze zich snel met 'Make believe' uit '4' dat naadloos overging in een degelijk 'Hold the line'. De huidige singel 'Bottom of your soul' ('Mushangha meets Africa') werd gedragen door Lukather maar ook hier leek het alsof de rest van de groep de backing vocals stonden te lippen...
Het akoestisch kwartiertje dan maar: 'Stop loving you', 'I will remember', 'Cruel'(uit 'Mindfields') en 'I'll be over you'. Behalve dat laatste (hemels gezongen door Luke) was het eerder aan de rommelige kant en was de bekoring voor mij nogal vluchtig. Dan maar snel naar een immer spetterend 'Rosanna' en een in medley gestoken highlights van hun carriëre: 'Endless' en 'Isolation' (jawel allebei van de gelijknamige plaat!), 'Gift of faith' (uit 'Tambu'), 'Kingdom of desire' en via de Lukather solo (sorry voor de freaks: boring!!!) naar het slot van 'Hydra'. De 'Isolation' stukken waren goed maar ook hier hielden we - met reden - onze adem in voor de vokalen van Kimball. Op naar de finale met een weinig verrassend 'Girl goodbye' voorafgegaan door het obligate 'I won't hold you back' (in een ander maar weinig geslaagd arrangement). In de bissen haalden ze eerst 'Home of the brave' boven met aansluitend 'Africa'. In beide songs werd Paich (afwezig omwille van familiale redenen) acuut gemist! Zijn vervanger Phillinganes nam de zang voor zijn rekening en dat bleek een misser van formaat.
De avond gaf na afloop hetzelfde gevoel als terugblikken op een klasreünie: een prettig weerzien maar ook niet méér dan dat!
Mijn 'huwelijk' met Toto staat nog niet op springen maar het was goed dat we de mantel der liefde bij de hand hadden om het één en ander toe te dekken.
Toto/Paris (1990)
No comments:
Post a Comment