Met Delavega was Lize Accoe aan een mooi parcours bezig - het album “Falling into place” zetten wij zonder enige aarzeling tussen onze favorieten van de jaren ’00 – toen in 2006 de goesting om het alleen waar te maken groter was geworden dan de loyaliteit ten aanzien van het collectief. Exit Delavega dus om vervolgens vanuit het niets een solocarrière uit de grond te stampen. Dat proces duurde maar liefst 4 jaar om tot het meer dan verdienstelijke “Me, versatile me” te komen. Voor die plaat vond ze in Peter Revalk van het ter ziele gegane Wizards Of Ooze een geschikte producer. Ter promotie mocht ze een maandje geleden al succesvol opwarmen voor (belangrijke muzikale referentie) Joss Stone in Brussel; afgelopen vrijdag was een slechts matig gevulde Gentse Handelsbeurs aan de beurt.
Accoe deelde de affiche van deze ‘Soul night out’met Bai Kamara Jr. maar moest ondanks haar licht thuisvoordeel (Accoe is afkomstig uit het Meetjesland) toch als eerste aan de bak. Enkele laatkomers die verkeerdelijk uitgingen van het omgekeerde scenario waren er lelijk aan voor de moeite want klokvast om kwart over acht wandelde Accoe, met aan fleurig kleedje dat een halve avond al goedmaakt, het podium op terwijl haar 9-koppige begeleidingsband het openingsnummer “What have you done for me lately?” (met knipoog naar Janet Jackson) al had ingezet. Met nog maar een handvol concerten op de teller was de podiumvastheid van zowel Accoe als haar begeleiders verbazingwekkend. Accoe zong met het soort flair, timing en klasse die alleen aan grote madammen wordt toegedicht en haar groep etaleerde een sluitend samenspel dat ook nog eens bol stond van de zichtbare spelvreugde. De muziek, een kruisbestuiving van soul, jazz en funk, leent er zich misschien perfect toe maar zelden zagen we een groep muzikanten met zoveel zwier hun ding doen. Dat Accoe een neus heeft voor uitstekende muzikanten wordt met – we noemen slechts ééntje – drummer Jordi Geuens afdoende bewezen. Ook haar achtergrondkoortje bleek méér te zijn dan wat ordinaire podiumvulling. Vooral het mannelijk exemplaar beschikte over een paar fantastische stembanden die in de samenzang met Accoe mooie momenten opleverde. Ook de blazerssectie mag niet onvermeld blijven. Met geen enkele partituur in hun omtrek te bespeuren blies het ingehuurde trio een foutloos parcours en gaven daarmee het concert een frisse soulvolle toets die de songs van “Me, versatile me” live nog beter tot hun recht deden komen. Accoe heeft duidelijk de kaart van het heden getrokken want de set bestond uitsluitend uit materiaal van haar eerste eigen worp. Het concert bevatte, ook al kan ze toch aanspraak maken op enkele songs, geen enkel spoor van Delavega. “Need some time” en nieuwe singel “Single man” klonken als statement dat het op eigen benen ook lukt dan ook bijzonder overtuigend. Het aan de Wizards refererende “Don’t believe” en het ingetogen maar door Accoe fantastisch gezongen “Bad timing” waren twee hoogtepunten van een concert dat eigenlijk geen missers telde. In “Still appreciated” dwaalde de geest van Marvin Gaye rond terwijl de strijkerpartij (vanavond op synthesizer) een duidelijke ‘Philly-sound’ stempel droeg. Met zo’n referenties opereert Accoe in een tijdloos maar op dit moment misschien wat minder trendy segment van de popmuziek. Misschien is het, om het grote succes binnen te halen, slechts een kwestie van deze nuance er wat meer in te krijgen. Dat dit echt niet ver weg zit bewees Accoe in het wat nerveuzere “Reminisce” of door in de set haast ongemerkt Estelle’s “American boy” te verwerken; nog eens twee – het wordt een beetje saai… - hoogtepunten in de Handelsbeurs.
Laat met deze uitstekende beurt alvast de zegetocht aanvangen die we hier al zo lang voorspellen. Het wordt immers tijd dat Vlaanderen onder ogen ziet dat Lize Accoe een talent is dat mag worden gekoesterd. Er zijn stilaan geen excuses meer te bedenken waarom festivalorganisatoren deze klasse madam en dito band komende maanden zouden over het hoofd zien. Zelfs van een doorregende pensenkermis maakt dit gezelschap een bloedheet en stralend feestje.
No comments:
Post a Comment