Welke superlatieven hebben we hier nog niet achter de naam van zangeres Lize Accoe, ex-Delavega en nu solo, gezet? Een mens zou beginnen denken dat we er iets mee hebben…
Gisteren was het wederom raak in een goed gevuld (maar niet vol) Heldenpark tijdens de openingsavond van het Herbakkersfestival in Eeklo. Bij aanvang – met openingsgroep Maximum Basie aan het werk – maakten we ons onnodig zorgen over de nog schrale publieksopkomst want in de aanloop naar Accoe raakte de gezellige site toch aardig gevuld. De fanclub – veel volk vermoeden we uit Accoe’s dorp Sint-Laureins, een 5-tal kilometer verderop - had duidelijk een latere bus richting Eeklo gepakt.
Met opener “What have you done for me lately” werden de trossen losgegooid van een stomend uurtje soul en funk waarin niet alleen Accoe zelf maar ook haar 9 koppige begeleidingsband, inclusief 3 blazers, wederom schitterde. Het spelplezier, gelukkig niet boven de gemiddelde vreugdegrens van de Hare Khrisna’s, liep weer in liters van het podium wat de eerste rijen al gauw aanzette tot enkele bescheiden danspasjes. Niet bewegen was immers beduidend moeilijker vonden wij terwijl de van Radio 1 bekende singels “Need some time” en “Singel man” gezwind het Heldenpark werden binnen geschoven naast tal van nummers uit debuutplaat “Me versatile me”. In de zachtere passages en met eindelijk nog eens een beetje zomerse warmte op de thermometer kregen we het vrijdagavond toch ook een beetje koud bij het mooie “Bad timing” en het met een jazzy toets opgesmukte “If I could”. In de samenzang van Accoe met haar achtergrondkoortje volgden vocale hoogstandjes intussen elkaar snel op. Met wat volk uit de persoonlijke entourage van de zangeres aanwezig in het Heldenpark duurde het niet lang of er werd een kleine spruit het podium opgehesen die aan de hand van Accoe eens mocht voelen hoe dat gaat tijdens zo’n live gebeuren. Uit het vuistje zong Accoe gezeten op de rand van het podium een instant verzonnen ode aan het kleine ding, de band viel wonderwel perfect in en – chapeau - nergens leek dit intermezzo ingestudeerd of geforceerd. Het drietal “Still appreciated”, “Don’t believe” en “Time is on my side” reikte in Eeklo moeiteloos tot aan het beste van wat Joss Stone ooit op een concert heeft neergezet en deed bij ons de vraag rijzen waarom deze Lize Accoe het in de zomer van 2010 moest stellen met slechts een handvol concerten. Niet dat ze haar afkomst zou moeten verloochenen maar New York in plaats van Sint-Laureins op dat pasport zou deze dame ongetwijfeld al een eind verderop geholpen hebben.
No comments:
Post a Comment