Het hoe en waarom dat onze culturele sector – langer dan alle anderen – in quarantaine is moeten blijven zal hopelijk ooit voorwerp zijn van een grondig onderzoek. Met wetenschappelijke evidentie die daarover nu al voorhanden is zal de uitkomst ongetwijfeld zijn dat er eigenlijk geen enkel gevaar schuilde in een goed georganiseerd evenement. Het is dat de postman daar mogelijks niet meer durft halt te houden maar draaiboeken om iets corona-proof te organiseren zouden naar verluidt al maanden geleden aan onze beleidsmakers zijn toegestuurd. De urgentie om de vele tienduizenden die in deze sector hun brood verdienen terug aan de slag te krijgen ontbrak wellicht. Om maar te zeggen: niet alleen voor hen maar ook voor ons die live muziek beschouwen als een primaire behoefte omarmen we dan ook elk initiatief dat de sector terug tot leven wekt.
In Gent kijken we hiervoor dan vooral in de richting van
Democrazy die in de voormalige binnenhaven van de stad op hét DOK een tijdelijk
locatie innemen onder een oude overdekte markt. De geknipte plek voor een
concert zo bleek vorige week vrijdag toen we er in bubbel van 4 onze stek dicht
bij het podium innamen voor een avond met Lili Grace en Jaguar Jaguar. Geen
idee of er ook een virus ronddwaalde op dit uitverkochte concert maar hulde aan
de organisatie die er duidelijk alles aan deed om de verspreiding er van tegen
te gaan.
Rock Rally finalistes (editie 2012) Lili Grace, 2 zussen uit
het Limburgse Ham, beten met het nieuwe ‘Silhouette’ de spits af. Waar slechts
keyboard, een cello en (weliswaar) 2 prachtige stemmen een song moeten
rechthouden is het wat ongemakkelijk zoeken naar houvast maar onze aandacht
kregen ze. Grootste applaus, van ons én van de ganse box, oogstte het duo niet
toevallig met het van meer herkenbare ritmiek (uit het doosje) voorziene ‘The
Spell’ dat in ons hoofd een mooie Bat For Lashes vergelijking opriep.
Jaguar Jaguar is een 5 koppige band uit “die andere havenstad
aan de Schelde”. Alle leden lieten al sporen achter in de Belpop voor ze in
2018 met elkaar gingen samenhokken in Spanje voor het maken van een eerste EP
‘Mantjoi’. Inmiddels is er ook een tweede (‘Madelyn’) tot stand gekomen in
Franse bossen. Beroepshalve eens naar het buitenland gaan kan inspirerend
werken zo blijkt. Op het podium van het DOK kwam al dat fraais nog beter uit de
verf dan wij op basis van die 2 EP’s hadden verwacht. De synths streelden en de
drums waren groovy genoeg om ons van bij de start mee op sleeptouw te nemen ook
al stak de groep zich gedurende het ganse concert weg achter gordijnen om – we doen
een gokje – in Gent niet aan hun bubbelplicht te verzaken wellicht. Een overtuigende
7 op de schaal van (de gebroeders) Gibb maakte al snel de vergelijking met het
Britse Jungle onontkoombaar. Ook in het DOK aanwezige vrienden en vriendinnen van Balthazar en Tame
Impala zullen zich met dit Jaguar Jaguar ongetwijfeld aangesproken hebben gevoeld. De
bandleden krijgen bij het lezen hiervan wellicht krullende tenen maar ons zou
hun herkenbare sound, los van corona-richtlijnen, vooral tot dansen hebben aangezet. Nu bleef
dat beperkt tot – hopelijk voor zij die er zaten op te kijken – wat weinig gênante
schoudermoves op het onweerstaanbare ‘So long’ en het zwoele ‘You got me’.
Voorwaar géén geringe prestatie in deze qua concertbeleving erg schrale tijden.
Jaguar Jaguar, “a band so nice they named them twice” zouden we zeggen.
No comments:
Post a Comment