Onze 20 van '24

Volgorde is niet van belang. Ons muziekjaar 2024 in 20 songs:

Sam Fender - People watching
Het nieuwe anthem van de 2025 Werchter headliner dames en heren.
Gurriers - Approachable
“Alles kapot” zou de ever likeable Michèle Cuvelier gemakshalve zeggen.
Jalen Ngonda - Anyone in love
Het mooiste Jools moment van 2024.
Bruno Mars & Lady Gaga - Die with a smile
Klassieke Pop in de hitparade, het is een zeldzaamheid geworden.
Jack White - That’s How I’m feeling
Bijna plaat van het jaar maar er waren Ieren die nog een tikkeltje meer lawaai maakten.
David Gilmour - Luck & strange
En dan nog liefst afgewisseld met de 14 minuten durende “Barn jam”-versie van tijdens de opnames.
Trixie Whitley - Nanalou
Na jaren van (niet altijd even geslaagde) experimenteerdrift vielen we haar terug hartstochtelijk in de armen bij het horen van deze.
Fontaines D.C. - Favourite
Op Starbuster gaan we uit ons dank maar dit is onze “favourite”.
The Haunted Youth - Into You
Kan niet mis gaan met plaat 2 denken we dan. De eighties invloeden mogen er dan van afdruipen, niemand maakt het weer zó hip als THY.
Calicos - In motion
Het is telkens uitkijken naar het moment waarop de song op 3:42 openbreekt. Hoog tijd dat we deze Vlamingen even hard gaan koesteren als die van hierboven.
Joanne Shaw Taylor - Sweet Little Lies
Gitaarspelende bluesdames weken altijd iets los bij ons. Zie ook Samantha Fish en Bonnie.
Richard Hawley - Prism in jeans
Shefffield’s finest loste nog maar eens een mooie plaat en palmde ons – niemand schrikt daar nog van in het geval van Hawley - het afgelopen jaar live weer helemaal in.
Blues Pills - Bad choices
Blues pillen zijn allesbehalve een slechte keuze. Slikken maar!
Raye - Oscar winning tears
Oké, haar rise to fame was er al in ‘23 maar in ‘24 schitterde ze nog meer als de “Grand dame” van over het kanaal. Wat een dubbelaffiche ook met Fender op Werchter ‘25!
Nick Cave & The Bad Seeds - Wild God
Onmogelijk te negeren voor dit lijstje na de hoogmis in Antwerpen.
Jessica Pratt - World on a string
We doen er haast spontaan bloemen van in ons haar. Lieflijker wordt het niet in deze lijst.
Michael Kiwanuka - Floating parade
Het is niet omdat het album geen ‘Cold little heart’ heeft dat het moet genegeerd worden.
High Vis - Guided tour
Zó nineties dat de nineties er zelf van schrikken.
IDLES - Dancer
Het was herboren buitenkomen na het concert van het jaar.
Paul Weller - Nothing
De geest van Bacharach daalt in deze neer over de Modfather. Strafste moment van zijn middelmatige laatste plaat. En ja, het doet pijn om dat neer te schrijven.