Met The Frames en The Swell Season had de Ier Glen Hansard
al wat naam gemaakt de voorbije 2 decennia maar zijn ster lijkt onder eigen
naam nu pas echt overal rijzende. Met een gedenkwaardig concert op Werchter
afgelopen zomer – de man kreeg in de namiddag anderhalf uur speeltijd toebedeeld
en stak de tent helemaal in zijn broekzak – lijkt nu ook bij ons de deur
opengegooid te zijn naar een groter publiek. Nochtans, met enkele awards op de
schouw (vooral voor filmscores) en een persoonlijk adresboek dat – even
scrollen hier… - onder de ‘D’, ‘S’ en ‘V’ respectievelijk de namen Dylan,
Springsteen en Vedder bevat kan bezwaarlijk worden beweerd dat Hansard nu plots
uit het niets tevoorschijn komt. Onbekend was in zijn geval zeker onbemind, dat
weten we nu want Hansard’s songcatalogus, alleen of in groepsverband, bevat nu al
een ontelbare hoeveelheid parels.
Na die ook door ons fel gesmaakte Werchter passage konden we
het niet laten om ook op post te zijn in De Roma te Antwerpen voor de man ’s
najaarstoer die met slechts een handvol data in Europa gelukkig ook nog eens
bij ons halt hield.
Enkele dagen na het overlijden van Leonard Cohen liet
Hansard op Twitter weten dat Cohen’s bandurria speler Javier Mas hem zou
vergezellen langs alle Europese concerten. “Geen betere manier om het heengaan
van Cohen te verwerken dan samen zijn muziek te spelen” liet Hansard in De Roma
uit eigen mond optekenen. Het concert stond dan ook erg in het teken van Cohen, te beginnen bij
opener “Bird on a wire”. Even voordien had violist en Frames lid Colm Mac Con
Iomaire wat solowerk mogen voorstellen dat, instrumentaal gebracht, vanzelfsprekend
erg filmisch klonk en als voorprogramma vooral de verdienste had ons in een
opperbeste Ierse stemming binnen te loodsen. Al was de klank in De Roma – misschien
wel de mooiste zaal in dit land - verre van optimaal, al snel wist Hansard uit
te pakken met songs die mikten op ons traanvocht: “My little ruin”, “Bird of
sorrow” en “When your mind’s made up”. Dat laatste nam Hansard destijds op met Marketa
Irglova als The Swell Season. In de Roma werd die 2e stem door
pianiste Romy feilloos overgenomen. Telkenmale die 2 de microfoon gezamenlijk
inzongen werden we als bij toverslag een stuk zachtaardiger. Dat kon helaas niet
van enkele brulapen in het publiek worden gezegd die heen en weer riepen om de
stilte tijdens het concert intact te houden. Gelukkig drukte Hansard (ook een
acteur, laat ons dat niet vergeten) dat beetje verzuring snel de kop in met een
vertelling die ons meenam naar een bar met bevallige dienster waar 2 mannen, haar
ex en hemzelf, aan de toog hingen. Wellicht zal die “Renate” er wel mee kunnen
leven dat ze door Hansard, die notabene bij haar bot ving, in een naar haar
genoemd prachtnummer voor eeuwig is vastgelegd. Het nummer kon trouwens zo
tussen het beste van Van Morrison plaatsnemen, nog zo’n held van Hansard die
hij in Antwerpen ook eer betuigde met een uitstekend vertolkt “Astral weeks”. Misschien
wel de meest verrassende cover van de avond zat verstopt in een Frames nummer.
Middenin “Star star“ vulde De Roma zich met trots toen uitgerekend “Hotellounge”
van Antwerpenaren dEUS plots voorbijkwam. Dat ook naar Hansard’s aanvoelen beide
groepen in de nineties erg aan elkaar verwant waren werd hierdoor nog eens
extra in de verf gezet. In de bissen bracht Hansard nog extra hulde aan Cohen.
Met de spot vooral op Javier Mas gericht kregen we doorleefde versies van “Famous
blue raincoat” en een op de rand van het podium zonder versterking gespeeld “So
long Marianne” waarbij de zaal het refrein instant meezong.
Glen Hansard behoort voor ons na afgelopen jaar tot een select
kransje namen die, in de Roma maar liefst 2,5 uur, zo begeesterend kunnen
performen dat een mens een avond lang zich persoonlijk aangesproken voelt. Hier
en daar, zoals op straat waar de Ier ooit op tienerleeftijd is begonnen, durft
het geheel – met 11 begeleiders die even gepassioneerd staan mee te spelen –
wel eens wat rammelen maar nergens verliest het zijn ziel en oprechtheid. Alleen
zo komt een mens bij een concert dat alvast voor ons niet één dip kende.
No comments:
Post a Comment