Concert in ons kot: Stevie Ray Vaughan Yuubin Chokin Hall/Tokyo 24/01/1985

Al volstaat een paar goede oren ruimschoots om tot dezelfde conclusie te komen, toch plaatst het toonaangevende blad Rolling Stone Stevie Ray Vaughan bij de beste gitaristen aller tijden. Zijn rise to fame kwam er in de vroege jaren 80 toen Vaughan, na jaren aan de weg timmeren met zijn band Double Trouble, eindelijk dat platencontract verzilverde en debuut ‘Texas Flood’ op de wereld losliet. Met half eigen, half andermans werk erop ging het album in de States alleen al maar liefst 2 miljoen keer over de toonbank, daarmee het blues genre succesvol gemigreerd uit de niches van de muziek. Vaughan had op dat moment ook al Bowie bijgestaan op gitaar voor de opnames van diens ‘Let’s dance’ plaat. Als u er de clip van ‘China girl’ even bijneemt weet dan dat als de strandscène voorbijkomt ook Stevie het beste van zichzelf aan het geven is.

Dit concert uit 1985 komt er nadat zijn tweede plaat ‘Couldn’t stand the weather’ het succes van ‘Texas Flood’ al heeft gecontinueerd en dus een setlist heeft die beide fantastische platen live alle eer aandoet, met een haast zelf-ontvlambare versie van Hendrix’ ‘Voodoo child (slight return)’ als één van de vele hoogtepunten. Let ook op de verbluffende assistentie die zijn kompanen Tommy Shannon en Chris Layton hem daarbij verlenen. En ook al omvat deze (in beeld en geluid) voortreffelijke You Tube registratie niet het ganse concert, het is anderhalf uur duimen en vingers aflikken.

Tegen het moment dat Vaughan in september ’86 bij ons de Brielpoort in Deinze aandoet – voor zover wij konden achterhalen, het eerste concert van de man in ons land – werd de Texaan, tegen de achtergrond van een mal-functionerend liefdesleven, al achtervolgd door perikelen over middelenmisbruik. Het stond echter het geven van een gedenkwaardig concert niet in de weg – dat bewijst documentatie van deze avond op het net uitvoerig - maar zorgde er later die maand wel voor dat hij helemaal in elkaar stortte en noodgedwongen naar een ontwenningskuur werd gestuurd. 2 jaar later strijkt Vaughan - ontwend of niet, we durven er geen gif op innemen - neer in Peer op het befaamde Bluesfestival voor wat zijn tweede en laatste Belgische concert zou worden want Vaughan zou in de zomer van 1990 om het leven komen bij een helikopterongeluk, zichzelf voor eeuwig een plaats gevend in het pantheon van legendarische gitaristen.