Black Box Revelation Zomerbar/Werchter 10/07/20

Een maand zonder vlees, een maand zonder alcohol, een autoloze zondag,… allemaal goed voor ons (wél met wat twijfels over die tweede) maar een festival-loze zomer!? Daarvoor was het dus wachten tot de wereld met een pandemie werd opgezadeld en we het cocoonen ervoor in de plaats mochten nemen. Maar dat was duidelijk buiten de creativiteit van huize Schueremans gerekend. De met welgekomen versoepelingen opgezette Zomerbar in Werchter is – laten we elkaar hier niets wijsmaken – verre van een festival te noemen maar het brengt op zijn minst de basis ingrediënten ervan samen: zomer, buiten en live muziek. Aan een uitnodiging om een bubbel te vervoegen en naar Werchter te rijden, en er in één beweging ook een wandeling op de immense wei in de avondzon te gaan maken, konden we vorige week dan ook onmogelijk weerstaan.

Op de plek waar u normaliter de North West Walls aantreft op het festival, een plek die we andere jaren trouwens geheel links laten liggen, worden nu dus een zomer lang (al zeker in juli, laat ons hopen ook in augustus) concerten gehouden in een corona-proof opstelling voor het publiek. Maximaal 400 kunnen er in, verdeeld over tafeltjes per 4, want u komt in een bubbel van die omvang. Een “happy few” gevoel hangt er in de lucht naast de geur van catering die met een handige bestel-app in luttele clicks wordt geserveerd. Er weerklinkt muziek en de videoschermen kondigen namen aan voor (fingers crossed...) Rock Werchter editie ‘21 en bands die nog de Zomerbar zullen aandoen. Voor deze editie stonden Dilbeek’s bekendste rockers Black Box Revelation geafficheerd. Grote fans zijn we niet, wel van het eerste uur (maar daar jammer genoeg wat blijven hangen). Het vooruitzicht om in Werchter opnieuw een concert te kunnen bijwonen had duidelijk de grootste aantrekkingskracht op ons. Ook de oproep voor wat financiële steunbetuiging aan een sector die qua corona steunmaatregelen over het hoofd is gezien was niet in dovemans oren beland.

Tegenwoordig laten Jan Paternoster en Dries Van Dijck zich bijstaan door een extra gitarist/toetsenman. Tot dusver puurde BBR vooral succes uit grofkorrelige songs waar het garagevet nog van afdruipt maar met een man méér zou de groep het kunnen aandurven om meer gelaagdheid aan de dag te leggen. Echt groot in aantal waren dat soort nummers in Werchter nog niet want deze gelegenheid was daar begrijpelijkerwijs niet voor in het leven geroepen. Paternoster wist al van bij de matinée voorstelling dat we aan het einde van de set enthousiast zouden reageren en daar werkte de groep zich zonder al te veel omwegen naar toe. Voor het met ‘I think I like you’ zover was hadden we het met ‘Kick the habit’, ‘Built to last’ en  “oudjes” ‘Gravity blues’ en ‘Never alone/ Always together’ best naar onze zin gehad maar voelden we evengoed dat de klad snel in nummers als ‘War horse’ en ‘Gloria’ gaat zitten. Het helpt ook niet dat Paternoster’s messscherpe stemgeluid ons na enige tijd ook wat gaat tegenzitten terwijl de man eigenlijk niet onaardig kan zingen, ten bewijze daarvan enkele rustigere nummers die de set wat in balans probeerden te houden.

Wat onze buren er van vonden was met ruim anderhalve meter ertussen en bubbel-vreemd niet te bevragen maar ten bewijze dat het goed zat voor de Werchter Zomerbar knikte Herman Scheuremans alvast zelf goedkeurend mee op ‘My perception’ waarna bissen ‘High on a wire’ en, in een wat ongelukkige poging om Crazy Horse naar de kroon te steken, een (té) lang ‘Sealed with thorns’ het concert afmaakten.

Om ons buiten corona-tijden van onze sokken te blazen zou wat de Black Box Revelation in de Werchter Zomerbar aan de man brachten voor ons onvoldoende geweest zijn. Maar dat we een avond lang gelukkig waren om dit te kunnen degusteren op een bedje van Werchterse graszoden op dit rock-’n-roll tuinfeest deluxe staat buiten discussie.