Eind jaren 80, begin jaren 90, waren we als Gentenaar in augustus altijd een tikje jaloers op Leuvenaars. Niet dat wij geen stadsfestival hadden maar in Leuven hadden ze toen Marktrock, wat ook met meerdere podia verspreid over de ganse binnenstad, in de eerste plaats een muziekfestival was. Omzoomd door cafés was de Oude Markt, waar het hoofdpodium stond, niet alleen de langste toog maar tevens ook dé mooiste concertlocatie van het land. In het programma boekje dat Marktrock voor iedere editie uitgaf waren naast alle relevante Belgische namen van dat moment ook een handvol buitenlanders opgenomen. Als kers op de taart sloot traditiegetrouw een legende af op de Oude Markt. Onze status van radioreporter verschafte in die tijd toegang tot de frontstage waar we in 1990 op de dag van aankomst bevoorrechte toeschouwers waren van Arno (ons beste concert ooit van de Oostendenaar), The Pop Gun (met Monsieur Paul op gitaar!) en De Kreuners die hun 'Ik wil je' succes kwamen oogsten op een bomvolle Oude Markt. Daags nadien konden we ook het knappe Blue Blot (met de intussen betreurde Luke Walter Jr.) aan dat rijtje toevoegen. Op de slotdag openden kersverse Rock Rally winnaars Noordkaap waarna we ook de Nederlandse saxofoniste Candy Dulfer, E-Street lid Nils Lofgren en The Kinks voorgeschoteld kregen. Met onze verwachtingen de hoogte ingestuwd door hun legendarische live plaat “One for the road” stelden die laatsten ons enigszins teleur maar de verrassing van de dag hadden we dan inmiddels al achter de rug. De tot hard rock gepimpte funk van Dan Reed Network deed ons immers pas na afloop beseffen dat we een uur lang onder een fikse regenbui hadden gestaan. Bij aankomst die avond op de Camping in Kessel-Lo bleek diezelfde bui trouwens ook verstrekkende gevolgen te hebben gehad voor ons tijdelijk onderkomen. Met een volledig ondergelopen tent zat er dan ook niets anders op dan s ’nachts in station Leuven de eerste ochtendtrein richting Gent te gaan opwachten. Rock'n'roll! Jawel.
Welkom op een één mans concertarchief, periode 2006-2023. Elk concert dat we binnen die tijdspanne hebben bijgewoond is er in opgenomen. Er is op deze blog nieuwe aanvoer “als we daar goesting in hebben” of niet. Onder dezelfde naam blijven we wel met regelmaat (elk concert) actief op sociale media (Instagram, X).
Saturday, August 01, 2020
Festival in ons kot: onze top 10 'meest gekoesterde festivalherinneringen' (5)
5. Marktrock, Leuven 13-15 augustus 1990
Eind jaren 80, begin jaren 90, waren we als Gentenaar in augustus altijd een tikje jaloers op Leuvenaars. Niet dat wij geen stadsfestival hadden maar in Leuven hadden ze toen Marktrock, wat ook met meerdere podia verspreid over de ganse binnenstad, in de eerste plaats een muziekfestival was. Omzoomd door cafés was de Oude Markt, waar het hoofdpodium stond, niet alleen de langste toog maar tevens ook dé mooiste concertlocatie van het land. In het programma boekje dat Marktrock voor iedere editie uitgaf waren naast alle relevante Belgische namen van dat moment ook een handvol buitenlanders opgenomen. Als kers op de taart sloot traditiegetrouw een legende af op de Oude Markt. Onze status van radioreporter verschafte in die tijd toegang tot de frontstage waar we in 1990 op de dag van aankomst bevoorrechte toeschouwers waren van Arno (ons beste concert ooit van de Oostendenaar), The Pop Gun (met Monsieur Paul op gitaar!) en De Kreuners die hun 'Ik wil je' succes kwamen oogsten op een bomvolle Oude Markt. Daags nadien konden we ook het knappe Blue Blot (met de intussen betreurde Luke Walter Jr.) aan dat rijtje toevoegen. Op de slotdag openden kersverse Rock Rally winnaars Noordkaap waarna we ook de Nederlandse saxofoniste Candy Dulfer, E-Street lid Nils Lofgren en The Kinks voorgeschoteld kregen. Met onze verwachtingen de hoogte ingestuwd door hun legendarische live plaat “One for the road” stelden die laatsten ons enigszins teleur maar de verrassing van de dag hadden we dan inmiddels al achter de rug. De tot hard rock gepimpte funk van Dan Reed Network deed ons immers pas na afloop beseffen dat we een uur lang onder een fikse regenbui hadden gestaan. Bij aankomst die avond op de Camping in Kessel-Lo bleek diezelfde bui trouwens ook verstrekkende gevolgen te hebben gehad voor ons tijdelijk onderkomen. Met een volledig ondergelopen tent zat er dan ook niets anders op dan s ’nachts in station Leuven de eerste ochtendtrein richting Gent te gaan opwachten. Rock'n'roll! Jawel.
Eind jaren 80, begin jaren 90, waren we als Gentenaar in augustus altijd een tikje jaloers op Leuvenaars. Niet dat wij geen stadsfestival hadden maar in Leuven hadden ze toen Marktrock, wat ook met meerdere podia verspreid over de ganse binnenstad, in de eerste plaats een muziekfestival was. Omzoomd door cafés was de Oude Markt, waar het hoofdpodium stond, niet alleen de langste toog maar tevens ook dé mooiste concertlocatie van het land. In het programma boekje dat Marktrock voor iedere editie uitgaf waren naast alle relevante Belgische namen van dat moment ook een handvol buitenlanders opgenomen. Als kers op de taart sloot traditiegetrouw een legende af op de Oude Markt. Onze status van radioreporter verschafte in die tijd toegang tot de frontstage waar we in 1990 op de dag van aankomst bevoorrechte toeschouwers waren van Arno (ons beste concert ooit van de Oostendenaar), The Pop Gun (met Monsieur Paul op gitaar!) en De Kreuners die hun 'Ik wil je' succes kwamen oogsten op een bomvolle Oude Markt. Daags nadien konden we ook het knappe Blue Blot (met de intussen betreurde Luke Walter Jr.) aan dat rijtje toevoegen. Op de slotdag openden kersverse Rock Rally winnaars Noordkaap waarna we ook de Nederlandse saxofoniste Candy Dulfer, E-Street lid Nils Lofgren en The Kinks voorgeschoteld kregen. Met onze verwachtingen de hoogte ingestuwd door hun legendarische live plaat “One for the road” stelden die laatsten ons enigszins teleur maar de verrassing van de dag hadden we dan inmiddels al achter de rug. De tot hard rock gepimpte funk van Dan Reed Network deed ons immers pas na afloop beseffen dat we een uur lang onder een fikse regenbui hadden gestaan. Bij aankomst die avond op de Camping in Kessel-Lo bleek diezelfde bui trouwens ook verstrekkende gevolgen te hebben gehad voor ons tijdelijk onderkomen. Met een volledig ondergelopen tent zat er dan ook niets anders op dan s ’nachts in station Leuven de eerste ochtendtrein richting Gent te gaan opwachten. Rock'n'roll! Jawel.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment