Wednesday, December 30, 2020

(Bijna gans) 2020 in ons kot

Het zou een “tikkie lullig” zijn om aan het einde van dit coronajaar een eindejaarslijstje te maken want afgezien van 2 schuchtere pogingen hadden we medio februari concertjaar 2020 al achter ons. Of Danko Jones, Supergrass en Black Pumas onze finale schifting zouden hebben doorstaan weten we niet, wél dat ze alle drie het jaar sterker dan de rest van wat we toen nog hebben gezien, hadden ingezet. Schrijven dat er in de prille lente nog een #savethesummer actie werd opgezet om iedereen de eerste maatregelen te doen opvolgen teneinde onze festivals te redden legt nu, maanden later, eigenlijk onze goedgelovigheid van toen, dat we alles snel achter de rug zouden hebben, pijnlijk bloot. Nog maar pas uitgerold en de afzegging van Glastonbury sloeg alle hoop al aan diggelen. Onze naïviteit van toen heeft inmiddels plaatsgemaakt voor nuchter realisme waar aan het einde van deze coronatunnel eerder zomer ’22 dan ’21 het verlossende licht brengt. Tot het zover is zoeken ook wij noodgedwongen onze toevlucht tot andere bronnen om onze niet aflatende muzikale honger mee te stillen. Het is niet anders. Werken in de zorg helpt om het tot de juiste proporties terug te brengen. We hingen afgelopen maanden urenlang aan ons scherm, live of uit de oude doos gestreamd? “Frankly, my dear, i don’t give a damn” (Sorry Nick). En wanneer ons de rillingen over het lijf  liepen grepen we zelfs occasioneel nog eens naar onze pen (‘Concert in ons kot’). Voor de buis genoten we van Jools Holland die telkens met één gast in het fenomenale archief dook van zijn “Later” (BBC), Belpop (Canvas) en de Tootssessies. Alsof digitaal terug naar af was trokken we in 2020 ons tijdschriftenbudget wederom op om ook het Nederlandse OOR en het Britse Classic Rock Magazine door de postbeambte te zien afgeleverd worden in de ouderwetse brievenbus. En intussen laafde ons oor zich aan Spotify, (her)ontdekten we daar en in de eigen CD collectie tal van platen en verdeelden we radiotijd over Classic 21, Radio 1 en het op digitale golven aan terrein winnende Willy, eindelijk een station waar deze voormalig StuBru adept weer permanenter onderdak heeft gevonden. Het zal ook iets met ouderdom zijn wellicht, wat zich ook weerspiegelt in onze 20 favoriete albums van het afgelopen jaar. Als we op 30 maart voor onze nummer 1 in het Antwerpse TRIX geraken en u naast ons aan de bar verschijnt klinkt u alvast op onze kosten mee op 2021. Dat is beloofd.

1.  A Hero’s Death – Fontaines D.C. / 2. On Sunset – Paul Weller / 3. The Universal Wants – Doves  /
4. PWR UP – AC/DC / 5. In velvet – Nordmann / 6. El Dorado – Marcus King / 7. Lianne La Havas – Lianne La Havas / 8. Italian Ice – Nicole Atkins / 9. Reunions – Jason Isbell And The 400 Unit /
10. For their love - Other Lives / 11. 2020 Visions – Stephen Dale Petit / 12. Moral Panic – Nothing But Thieves / 13. U kin B the sun – Frazey Ford / 14. The New OK – Drive-By Truckers / 15. Dixie Blur – Jonathan Wilson / 16. Ordinary Madness – Walter Trout / 17. Rough and rowdy ways – Bob Dylan /
18. Gigaton – Pearl Jam / 19. Wreckless Abandon – The Dirty Knobs / 20. The Waterfall II – My Morning Jacket

No comments: