The Van Jets Handelsbeurs/Gent 19/10/19

Bijna een jaar terug kondigden The Van Jets hun afscheid aan. De Oostendenaars – Rock Rally winnaars editie 2004 ook - hangen na 16 jaar de gitaren aan de wilgen. De groep kreeg immers – hoe hard ze het ook hebben geprobeerd – de schaduw van de Vlaamse kerktoren maar niet van zich afgeschud. Uit de 5 platen die de groep achter laat is met een indrukwekkende parade van uitstekende singels vast en zeker één spetterende ‘Best of’ te distilleren maar nu ook het CD-tijdperk dood en begraven is moet ook daar het verschil niet meer van verwacht worden.

Schrijven dat we de groep altijd stevig tegen de borst hebben gedrukt zou een leugen zijn waarop u ons – vlijtig afdalend in onze archieven – makkelijk zou kunnen betrappen. Wel waren we in de Handelsbeurs aan ons twaalfde concert van de heren toe en zagen we ze in elke etappe van hun bestaan minstens één keer. Grootste splijtzwam in onze duale opinie over The Van Jets was vaak de présence van frontman en zanger Johannes Verschaeve. Aan de man zijn artistieke drijfveren hebben we nooit getwijfeld maar hij flirtte op een podium bijwijlen met de grens van aanstellerij. Maar die keren dat de focus in de eerste plaats op het muzikale lag was de groep tot straffe dingen in staat, ook daarvan waren we meermaals getuige. En gelukkig voor ons was dat ook het geval op het laatste van 2 Gentse afscheidsconcerten die de groep in de Handelsbeurs speelde.

The Van Jets lieten zich bij hun Rock Rally winst kennen als een door wilde gitaren aangedreven viertal waarvan de garagepoorten eindelijk werden opengegooid om vervolgens ook alsmaar dominanter synthesizers toe te laten in hun geluid. Daarbij deed de groep ook nauwelijks moeite om hun Bowie liefde weg te steken. Opener ‘21st century boy’ was dan ook een wel erg nadrukkelijke knipoog naar oude glamrock. Met opvallender méér de laatste boven de eerste platen uitverkoren voor de samenstelling van dit requiem was er klaarblijkelijk wel vrede in de gelederen met de koers die de groep heeft gevaren al was voor onze achterbuur ‘Ricochet’, hun debuutsingel die pas als eerste bis aan de beurt kwam, dé enige reden om er voor dit saluut bij te zijn. Als het aan ons gevraagd was hadden we daar graag ook ‘Johhny Winter’ aan toegevoegd. Maar democratie in rock-’n-roll verloopt anders dan daarbuiten deelde Verschaeve tussen 2 nummers door mee aan een roepende Handelsbeurs waarna hij knap in zijn eentje ‘Teevee’ bracht en daarmee misschien wel voorgoed onze scepsis ten aanzien van de man begroef. Gitarist Wolfgang Vanwymeersch kreeg in het licht van het nakende einde gelukkig  ook nog wat ruimte om zijn (let op de titel) ‘Waited long enough’ te mogen droppen in een Van Jets concert. En ziedaar, het was nog een goed nummer ook én een geweldige uitvoering.

Te horen aan de collectieve samenzang die ze opriepen in de Handelsbeurs zetten The Van Jets met ‘The Future’ en ‘Two tides of ice’  alvast 2 anthems bij in de Belpop eregalerij. Veelbetekenend sloot de eerste dan ook de reguliere set af en de tweede deed het licht definitief uit na net geen 2 uur concert.

Het benieuwd ons wat er met de respectievelijke groepsleden zal gebeuren nadat in de Brusselse AB begin volgende maand het doek definitief over de groep valt. Zien we ze opduiken in andere projecten of wordt het wachten op de onvermijdelijke reünie? Afgaande op de goesting waarmee de heren op het podium van de Handelsbeurs stonden doen we een gokje op de tweede optie. Na afloop aan de merchandise-stand, waar de fans hun idolen nog een laatste keer recht in de ogen konden kijken, gekscheerde gitarist Wolfgang, toen we hem de kwestie voorlegden, dat alles daarvoor al netjes geregeld is. “Don't mind the future - We'll live, we'll live, we'll live, we'll live again -In a time when you want it - It's all, it's all, it's all in your head”. Wij vatten die toekomst alvast hoopvol aan.