Triggerfinger N9/Eeklo 23/06/22

Een week geleden zagen we Ruben Block nog in de Antwerpse Lotto Arena solo bijklussen in het voorprogramma van Crowded House (in hun rangen zit Block’s producer) met het oog op de release van zijn eerste album dit najaar. Schreven we toen nog dat het moeilijk was zijn moedergroep uit onze gedachten te houden, afgelopen donderdag stonden we terug oog in oog met dat bekendste powertrio uit eigen land. In Eeklo kwam de groep voor het eerst sinds najaar 2019 terug samen op een podium om zich wat los te spelen nu ze zich opnieuw voor enkele festivals deze zomer hebben laten strikken. Een try-out heet dat in vaktermen, een buitenkans om “grotere” namen in “kleinere” omstandigheden te zien voor concertliefhebbers als ons.

De laatste Triggerfinger plaat ‘Colossus’ dateert al van 2017 maar werd dus tot ver in 2019 met concerten overal uitgedragen. Maanden voor er van een pandemie sprake was zette de groep zichzelf toen al voor onbepaalde tijd in lockdown om ruimte te creëren voor andere projecten en wat herbronning. Toegegeven, ook wij waren ondanks torenhoge sympathie voor de heren wel wat Triggerfinger-moe geworden. De groep was immers jaren opeenvolgend alomtegenwoordig en ook live kon de groep ons, met soms oeverloze jams, niet meer voor het volle pond overtuigen. In hun laatste gedaante was de groep op een podium al uitgebreid tot een viertal. Die formule bleek alvast de herbronning te hebben doorstaan want in Eeklo verschenen ze eveneens op het podium met gitarist Geffrey Burton erbij al was het in de N9 naar details zoeken om de toegevoegde waarde van deze versterking te herkennen. Ook die ene solospot die Burton gegund was, als voormalig sidekick van Arno en Raymond toch ook een heer van stand, ging jammer genoeg zelfs een beetje de mist in. Hoe strakker het vestimentaire maar ook muzikale maatpak door de heren wordt aangetrokken hoe beter wij ze vinden en met deze traditie knoopte Triggerfinger tot onze grote vreugde weer aan in Eeklo. Zelfs het zilverkleurige doek achteraan het podium glitterde in onze ogen weer als nooit tevoren. In de nummerkeuze vielen geen verrassingen te noteren. Niemand die daar om maalde wellicht in Eeklo want die dwarsdoorsnede uit hun oeuvre die al jaren de ruggengraat van een Triggerfinger concert vormt vertoonde ook in het Meetjesland nog geen sporen van osteoporose. ‘On my knees’, ‘First Taste’, ‘Let it ride’, ‘Short Term Memory Love’, ‘Perfect Match’ (dat we nog altijd erg opzichtig horen knipogen naar ‘Cream’ van Prince, ‘Flesh Tight’, het van een dubbele baspartij voorziene ‘Collossus’, (als u het ons vraagt, nog steeds één van hun beste) ‘By absence of the sun’ en natuurlijk het onvermijdelijke ‘All this dancing around’. Bleef gelukkig in de kast: de weliswaar leuke radiohit maar live volkomen overbodig geworden Lykke Li cover ‘I follow rivers’. Coveren is nochtans een tweede natuur van de groep en dat bewezen ze andermaal met ‘Man down’ van Rihanna (waar ook een stukje Led Zeppelin in verwerkt was) en een geslaagde maar getrouwe versie van Patti Smith’s ‘Dancing Barefoot’. We kunnen dit verkeerd hebben ingeschat maar van het peil aan spelplezier waar we getuige van waren in Eeklo stond het bij Mario “Bazart” Goossens toch het hoogst. Het drumtalent dat deze man in het Triggerfinger universum propt waren van zo kortbij een lust voor ogen en oren. Ook Monsieur Paul vertoonde een glimlach met de mondhoeken op hun breedste stand. Zelfs lichtjes zittend op een barkruk ademt deze man op leeftijd meer rock-’n-roll uit dan vele youngsters die tegenwoordig een podium opeisen. En ook Ruben Block gromde en haalde weer gevaarlijk uit alsof een kudde bizons naast de N9 hun stal dienden te worden ingedreven.

Belangrijkste vaststelling na afloop was dus dat “try-outen” in het geval van Triggerfinger bezwaarlijk als noodzakelijk moest worden geacht want dat de groep, zelfs na ruim 2 en een half jaar afwezigheid, in staat is om een concert te spelen dat met het blote oor op geen enkel foutje te betrappen was. Ook de onderlinge chemie vertoonde nog perfecte samenhang. Geheel buiten verwachting waren we in Eeklo aldus getuige van ons beste en meest compacte Triggerfinger concert ooit en u weet als geen ander dat we hier spaarzaam omspringen met dat soort conclusies.